Αλμπόρνοθ, Ζιλ Αλβάρεθ Καρίγιο ντε–

(Gil Alvarez Carillo de Albornoz, Κουένκα 1310 – Βιτέρμπο 1367). Ισπανός καρδινάλιος. Προερχόταν από οικογένεια ευγενών της Αραγονίας και το 1367 έγινε αρχιεπίσκοπος του Τολέδο. Το πολιτικό έργο του κατά τη σταυροφορία εναντίον των Μαυριτανών της Ανδαλουσίας προσέλκυσε την προσοχή της παπικής αυλής, που το 1350 τον ονόμασε καρδινάλιο - λεγάτο. Από το 1350 έως το 1360 εργάστηκε για να επιτύχει –και τελικά το κατόρθωσε– την υποταγή των παπικών κρατών στον πάπα της Αβινιόν Ινοκέντιο ΣΤ’ και να καταστήσει έτσι δυνατή την επιστροφή της Αγίας Έδρας στη Ρώμη. Το έργο του αυτό το ολοκλήρωσε όταν εφοδίασε τα παπικά κράτη με συνταγματικούς και νομοθετικούς χάρτες, τις Αιγιδιακές διατάξεις (Constitutiones Aegidianae, 1357), που ρύθμιζαν τις σχέσεις των παπικών κρατών με την κεντρική εξουσία, οι οποίοι μάλιστα ίσχυσαν έως το1828.